De werken die tot stand komen in het teken- en schilderatelier worden regelmatig verhuurd. Begeleidster Ine legt de Sperwervariant van ‘Kunst in huis’ uit.
‘Voor 35 euro per jaar kan je bij ons een kunstwerk huren,’ steekt Ine van wal. ‘We willen kunst immers toegankelijk maken voor iedereen, en dat betekent dus ook betaalbaar. Iedereen kan er een beroep op doen: particulieren, maar ook bedrijven of organisaties. Wanneer organisaties meerdere werken tegelijk willen huren, bieden we er hen zes voor de prijs van vijf aan.’
Eén van de prominenten op de huurderslijst van de jongste jaren blijkt voormalig Minister van Welzijn Jo Vandeurzen te zijn: ‘Zijn kabinet huurde werken bij ons’, zegt Ine ‘en de medewerkers zijn meegegaan naar Brussel om ze te plaatsen. Dat was een heel fijne en motiverende ervaring.’
Die motivatie bij de medewerkers is en blijft het uitgangspunt in het atelier, ook voor de werken die verkocht worden: ‘Het gebeurt wel dat medewerkers werken in opdracht van iemand die hun stijl kan waarderen, maar we bespreken alles goed op voorhand. Het moet immers boeiend blijven voor de medewerkers. En ook de koper moet weten waar hij aan toe is, bijvoorbeeld op vlak van grootte en prijs van het werk.’
Less is more
Er is volgens Ine hoe dan ook een wisselwerking tussen het atelier en tendenzen die zich in de kunstminnende samenleving aftekenen: ‘Denk maar aan het minimalisme. Strakheid en eenvoud. Less is more. Veel van onze medewerkers zijn bijvoorbeeld geneigd om heel veel kleur te gebruiken, maar we hebben eens een jaar rond zwart-wit gewerkt. Daar zijn heel sterke werken uitgekomen, die door ons publiek ook duidelijk geapprecieerd werden.’
Nochtans blijkt dat less is more-principe minder van toepassing op de gewenste omvang van de werken: ‘Een andere tendens is inderdaad dat klanten letterlijk ‘waar voor hun geld’ willen: grote werken worden dus sneller verhuurd dan kleine,’ weet Ine. ‘Ook daar zoeken we een antwoord op. Zo werken we steeds meer met meerluikjes die we dan als één kunstwerk verhuren. Sommige medewerkers houden ervan, andere laten dit aan zich voorbijgaan.’
Tentoonstelling
Vanuit het atelier werden al vaak tentoonstellingen georganiseerd of mee ondersteund. Dat is niet alleen een teken van waardering voor de kunstenaars, het heeft volgens Ine ook praktische inzichten opgeleverd: ‘Door de schilderijen te verhuizen merkten we dat het toch vooral de schilderijen op doek zijn die daar ongeschonden uitkomen. Werken in een kader of achter glas zijn kwetsbaarder. Daarom zijn het de werken op doek die we verhuren, en bieden we ingekaderde werken te koop aan.’
Op een tentoonstelling gebeurt het weleens dat kunstenaar en koper of huurder elkaar ontmoeten. Dat principe wordt doorgetrokken in het atelier: ‘Als we mensen met interesse voor iemands stijl uitnodigen in het atelier, proberen we ervoor te zorgen dat die kunstenaar ook aanwezig is. Dan kunnen ze een praatje slaan met elkaar en krijgt de huurder of koper meer inzicht in het verhaal van de kunstenaar: waarom tekent iemand vaak bossen, bomen of natuurelementen bijvoorbeeld? Of net niet?’