Peter praat hier veel meer dan elders

Herman en Lutrèce
Ouders van medewerker Peter
Peter krijgt sinds 2013 begeleiding aan huis. Begin 2018 startte hij ook in het dagcentrum, omdat het in de beschutte werkplaats niet meer lukte.

‘In 2017 is bij Peter een agressieve vorm van MS vastgesteld,’ vertelt zijn papa Herman. ‘Die symptomen waren er al eerder, maar we wisten toen niet wat het was.’ Gelukkig bleek het dagcentrum voor Peter een goede oplossing: ‘Hij werkt hier doodgraag en voelt zich hier thuis,’ zegt Herman. ‘In de beschutte werkplaats moest hij een bepaald aantal stuks per uur maken, ook toen hij dat al lang niet meer kon. In het dagcentrum wordt het tempo net aangepast aan wat je zelf aankan. En dat geeft elk mens nu eenmaal een beter gevoel.’

Dat Peter gelukkig is in het dagcentrum, kan mama Lutrèce enkel beamen. ‘Van zodra hij hier binnenkomt, bekijkt hij mij niet meer,’ lacht ze. ‘Peter is ook geen prater, maar hier praat hij veel meer dan elders.’ Het liefst van alles werkt hij in het houtatelier. ‘Al houdt hij ook van zijn werk in het teken- en schilderatelier en de keuken,’ zegt ze.

Eigen scooter, eigen huis
Naar het dagcentrum komt Peter met zijn scooter, nu fietsen niet meer lukt: ‘Hij is heel gelukkig met die scooter,’ zegt Lutrèce, ‘maar we hebben er heel lang op moeten wachten. Onze aanvraag werd eerst tweemaal afgekeurd.’ Uitgerekend op vrijdag 13 maart 2020, een donkere dag voor ons land, kreeg Peter dan toch het goede nieuws.
Omdat ze de baan niet zo veilig vindt, begeleidt Lutrèce Peter tot bij het dagcentrum. Ze haalt hem ’s morgens op in Lochristi, waar Peter alleen woont in een appartement: ‘Hij hecht er veel belang aan dat hij privéruimte heeft’, zegt Lutrèce. ‘Hij draagt wel altijd zo’n toestelletje met locatiebepaling om zijn hals, voor als hij valt,’ zegt Herman. ‘Dan zijn wij ook gerust’.
Al vele jaren krijgt Peter ook begeleiding aan huis van De Sperwer. ‘Zijn begeleidster Veroniek ligt in de hoogste schuif bij Peter,’ zegt Lutrèce. ‘Ze hebben een echte vertrouwensband. Tegen haar vertelt hij heel veel.’ Verder krijgt Peter huishoudhulp, logopedie, kinesitherapie en geheugentraining, waarvoor hij oefeningen op zijn tablet maakt. Hij doet het allemaal met spreekwoordelijk gemak en zonder morren: ‘Peter is echt gene moeilijke,’ zegt Herman.
Een warm hart
Herman, Lutrèce en Peter zijn vaste gasten op de ontmoetingsmomenten van De Sperwer. ‘Het is fijn om al die mensen die je kent eens terug te zien,’ zegt Herman. Zelf houdt hij het meest van de Sperwerfeesten. Lutrèce gaat voor de Wintermarkt: ’Schone dingen mee naar huis nemen, een pintje drinken, iets lekkers eten. We zijn tenslotte Belgen,’ lacht ze.
Herman werkt ook als vrijwilliger voor De Sperwer. Als zelfstandige in de tuinbouw is hij de perfecte man om mee te werken aan het tuinonderhoud in de dagcentra: ‘Ik snoei hagen en rijd het gras af. Ik heb er toch het materiaal voor in huis.’ Hij helpt zelfs mee aan het tuinderhoud op enkele thuisadressen van cliënten. ‘Op die manier kunnen we ook eens iets terugdoen voor De Sperwer’, zegt Lutrèce.
Ja, de ouders van Peter dragen De Sperwer een warm hart toe: ‘Het personeel doet zijn werk echt heel goed. En heel graag. Dat merk je’, zegt Herman. ‘Er gaat heel veel zorg, aandacht en vriendschap naar de medewerkers uit,’ beaamt Lutrèce.

Deel

Nieuwsbrief

Wens je graag nieuws van De Sperwer te ontvangen? Schrijf je dan hier in.

Spring naar de inhoud