Paul krijgt begeleiding aan huis van De Sperwer. Zijn twee dochters, Cindy en Dindy, werken in het dagcentrum: ‘Ze maken hier veel kameraden.’
De zussen mogen dan wel onder hetzelfde dak wonen, bij De Sperwer werken Cindy en Dindy niet in hetzelfde gebouw: ‘Cindy, mijn jongste dochter, werkt in dagcentrum 358,’ zegt Paul. ‘Ze komt driemaal per week en werkt in het houtatelier, de tuin en het Fietsproject. Ze komt al sinds 2015 en doet het heel graag.’
Zoektocht
Dindy startte iets later, in 2019, in dagcentrum 54: ‘Zij komt tweemaal per week en werkt in de keuken en het Bospark’, zegt Paul. ‘Voor haar is het iets meer zoeken geweest. Dindy heeft nog alleen gewoond. Ze werkte toen in een beschutte werkplaats. Maar dat is tegengevallen.’
Toen kwam De Sperwer in het plaatje. ‘Sinds Dindy in het dagcentrum van De Sperwer werkt en weer thuis woont, voelt ze zich rustiger. Ondertussen wordt er bekeken of ze bij De Sperwer ook begeleid werken kan doen.’
Nooit alleen
Paul brengt zijn dochters altijd met de wagen naar het dagcentrum: ‘Ze stellen het er goed,’ weet hij. ‘Ik heb ze nog nooit horen klagen. En ze maken er veel kameraden. Ik denk dat ze zich er thuis voelen. Ze komen ook goed overeen met hun begeleiders. Het zijn dan ook gemakkelijke meisjes,’ klinkt het trots.
Dat merkt Paul ook thuis: ‘Aan ons Cindy mag je alles vragen. Als we afspreken: morgen doen we grote kuis, dan staat ze om half acht naast haar bed en begint ze eraan!’ Paul, die jaren geleden zijn vrouw verloor, geeft ook aan veel steun te hebben aan zijn kinderen: ‘Als ik thuiskom ben ik nooit alleen.’ Naast twee dochters, heeft Paul ook een zoon.