Als begeleid werker heeft Valentin zijn passie gevonden op een boerderij. Zijn stiefmama Sientje vertelt: ‘Ik kan hem niet thuishouden, zelfs niet als hij ziek is.’
‘Valentin is in 2011 bij De Sperwer begonnen. En ik kan zeggen: de organisatie is op zijn lijf geschreven. Hij is een echte buitenmens die enorm graag met dieren bezig is. Daar krijgt hij bij De Sperwer de kans toe’, zegt Sientje.
Valentin doet begeleid werken bij een boer met 120 melkkoeien. Het is zijn lust en zijn leven, zegt Sientje: ‘Hij helpt bij kalvingen, zelfs met keizersnedes. En het liefste van alles verzorgt hij de kalfjes: melk geven en hun stallen uitkuisen. Hij wil dat ze proper liggen. Je kan hem trouwens niet thuishouden, ook niet als hij ziek is.’
Al doende
Ook in de koeienstallen gaat Valentin vaak aan de slag. Dat brengt Sientje bij een anekdote: ‘Als de koeien weer binnenkomen, moeten ze met hun poten door een waterreservoir met verdund ontsmettingsmiddel in. Valentin is er eens in geslaagd om er een hele bidon van dat middel in te gieten’, lacht ze. ‘Maar al doende leert men.’
Valentin heeft al op twee andere boerderijen begeleid werken gedaan, ‘telkens met paarden. Maar de ene ging helaas failliet en met de andere was er geen klik. Onder begeleiding van Els, zijn jobcoach vanuit De Sperwer, is er dan telkens naar een oplossing in de buurt gezocht’, zegt ze.
Zijn huidige boerderij ligt in Overmere, waar hij met zijn elektrische fiets heen rijdt. ‘Die fiets betekent vrijheid voor hem’, zegt Sientje. ‘Als hij van de boer komt, durft hij al eens te stoppen bij een cafeetje om een cola te drinken. Hij wil zijn zoals iedereen. En hij leeft ontzettend graag. Ik ben van het principe: laat hem leven. Hij is gelukkig. En als hij gelukkig is, zijn wij dat ook.’
Geen nummer
Als gezin is hun betrokkenheid bij De Sperwer groot. Sientje zelf is kookvrijwilligster in het Bospark. Valentin is, naast begeleid werker, ook actief in het dagcentrum: op de boerderij en in het Fietsproject: ‘Toen hij begon, mocht hij eens proeven van alle ateliers, maar Valentin is niet de man van het fijne werk. In het Fietsproject heeft hij trouwens leren sleutelen. Valentin kan een kast uit elkaar halen’, zegt ze niet zonder bewondering.
‘Ik ben blij dat De Sperwer niet zo groot is,’ besluit ze. ‘Daardoor is Valentin geen nummer. De directie, de orthopedagoge, ze kennen hem allemaal. En als er iets is zal hij op de deur gaan kloppen: ‘Ik moet jullie spreken’. In grote organisaties hebben ze daar wellicht geen tijd voor.’