Mutlu verplaatst zich in een rolwagen. Soms heeft hij hier wat hulp bij nodig. Het houdt hem niet tegen om de handen uit de mouwen te steken op de boerderij, zoals begeleidster Jo vertelt.
‘Mutlu breekt graag brood voor de dieren’, zegt Jo. ‘We gaan dan samen rond om het uit te delen aan de ganzen, de kalkoen en de kippen.’ Daarvoor gebruiken ze de verharde paden, die het ook rolstoelgebruikers toelaten om alle dieren en uithoeken van de boerderij en tuin te bereiken.
Ook met water is Mutlu graag in de weer: ‘Hij wast de eieren die we rapen en vult de drinkflessen voor de dieren. Hij gaat graag mee tot bij de schapen om hun dorst te lessen.’ Dat Mutlu ondertussen heel erg aan de dieren gehecht is, valt op: ‘Mijn schapen’ noemt hij ze.
Knuffelkonijn
Een derde materiaal waarmee hij graag aan de slag gaat, is papier: ‘Soms gebruiken we dat in de hokken van de dieren,’ verduidelijkt Jo. ‘De papiersnippers maken we zelf, iets wat Mutlu soms voor zijn rekening neemt.’
Eten, drinken, papier voor in de hokken: het is al heel wat. Maar wat Mutlu nog het állerliefste aan de dieren geeft, is een portie liefde: ‘De knuffelkonijnen aaien doet hij supergraag’ zegt Jo, ‘en hij is er goed in. Hij observeert onze dieren ook aandachtig – hun bewegingen en geluiden. En als hij zin heeft, kan hij ze heel goed nadoen.’
Liefde voor muziek
Mutlu werkt elke dag in het dagcentrum: op de boerderij, in de keuken, in de bakkerij, in het crea-atelier en in de muziekgroep. Dat hij van muziek opfleurt, valt zelfs zijn boerderijcollega’s op: ‘Als het aan hem ligt, staat de radio hier altijd aan’, besluit Jo.