Na enkele jaren als adjunct-directeur, ging Annelies in 2018 voltijds aan de slag als directeur van De Sperwer: ‘Ik raakte verknocht aan de visie en de waarden van de organisatie.’
Toen Annelies deeltijds aan de slag ging als adjunct-directeur leerde ze De Sperwer kennen als een zeer mensgerichte organisatie: ‘Ik stelde vast dat er echt tijd werd gemaakt voor mensen, voor rechtstreekse communicatie en persoonlijk contact op momenten dat dat belangrijk was. Dat was en is nog steeds een heel bewuste keuze van de raad van bestuur.’ Onder zo’n organisatie wilde Annelies heel graag haar schouders zetten als directeur.
In de loop van de jaren raakte ze verknocht aan de visie en cultuur binnen de organisatie: ‘De nadruk ligt op talentontwikkeling, kwaliteitsvolle zorg en een cultuur van ruimte geven en verbinden, ook met ons ruime netwerk. We leggen bijvoorbeeld zoveel mogelijk wederzijdsheid aan de dag in onze relatie met onze sponsors. Ook op onze ontmoetingsmomenten nodigen we heel breed uit.’
Beleidskeuzes
Als directeur is Annelies vooral met het beleidsmatige bezig: kwaliteitsbeleid, personeelsbeleid, financieel beleid, ICT-beleid, communicatiebeleid, sponsorbeleid, en het allerbelangrijkste: strategisch beleid. Het geïnformeerd plannen van de toekomst, zeg maar: ‘Ik vind het heel belangrijk om als organisatie regelmatig je eigen sterktes en zwaktes in kaart te brengen. Eén voorbeeld daarvan zijn onze personeelsbevragingen, waaruit blijkt dat er nog meer kansen liggen in het teamoverschrijdend werken bijvoorbeeld.’
Om een beleidsrichting te bepalen, vindt Annelies het belangrijk om zoveel mogelijk mensen bij dat proces te betrekken: ‘We trachten met al onze stakeholders voeling te houden en goed te communiceren: duidelijk, transparant én uitnodigend. Laat van je horen! Onze drempel laag houden om klachten op te vangen is ook heel belangrijk, want een klacht is een kracht. We kunnen er iets uit leren. Bovendien moeten we onze eigen werking kritisch in vraag durven blijven stellen en de voeling behouden met wat onze cliënten nodig hebben.’
Dat kan ook over heel concrete zaken gaan, zo blijkt: ‘De zetels in de ontspanningsruimte van gebouw 358 werden bijvoorbeeld mee gekozen door twee medewerkers. Had het aan mij en een collega gelegen, we hadden enkele eenzits meegebracht. Door de medewerkers mee te nemen naar de winkel voor zorgmeubelen werden onze blinde vlekken meteen naar de oppervlakte gebracht: zij namen enkel in twee- of driezits plaats. Ze hadden er behoefte aan samen te zitten.’
Oog voor elk belang
Inderdaad, een goed organisatiebeleid is volgens Annelies gestoeld op aandacht voor ieders kleine en grote belangen: ‘Het leidt tot beweging en dynamiek in de organisatie. En dat vind ik een belangrijke taak voor mij als directeur. Dynamiek creëren, zaken initiëren, vernieuwing faciliteren, kansen grijpen – maar ze ook mee creëren.’
‘De belangen van het cliënteel, het personeel, de organisatiepartners, de vrijwilligers,… kunnen uiteraard niet in elke beslissing even sterk behartigd worden, maar aandacht voor een goed evenwicht vind ik heel belangrijk. Corona heeft ons als organisatie op dit punt stevig uitgedaagd. Uiteraard wilden we ons cliënteel ondersteuning blijven bieden, maar we wilden dat ook voor iedereen veilig kunnen organiseren.’