De zoon van Luc en Yvette is al 31 jaar aan De Sperwer verbonden, als medewerker in het dagcentrum en als begeleid werker. Inhalen zullen ze hem wel nooit meer, maar Luc en Yvette hebben ook al een pak jaren op de vrijwilligersteller.
‘We zijn van nul begonnen,’ zegt Luc. ‘Bijna niemand kende de spelregels en de bewegingen. Maar de evolutie door de jaren heen is indrukwekkend. De ploeg staat er en iedereen wil winnen. Toch verloopt alles heel sportief, aan kritiek doen we niet. Je ziet ook dat de netballers er veel plezier aan beleven. Daar doe ik het in de eerste plaats voor,’ zegt hij.
Toch voelt ze vooral veel dankbaarheid: ‘In al die jaren heb ik nog nooit kritiek gekregen van een medewerker. De meesten lusten heel veel. Ze zijn een dankbaar publiek om voor te koken.’ Yvettes beslissing om zich te engageren leidt terug naar Tim: ‘Toen ik op pensioen ging, heeft Tim in het Fietsproject spontaan gezegd dat ik wel wilde komen koken. Ik had dat in werkelijkheid nooit gezegd,’ lacht ze, ‘maar toen Franky mij opbelde heb ik gezegd: waarom niet?’